Elmo vertelt:

Ter nagedachtenis aan mijn Oma-Annabelle lieve lezers, wil ik jullie vertellen dat Oma Annabelle niet meer bij ons is, ze is gaan slapen en werd niet meer wakker. We zijn allemaal gaan kijken, maar dat hielp niets; sommigen van ons hebben haar kopjes gegeven. Mijn eigen moeder is bij haar gaan liggen. Sommigen keken en snuffelden maar kort, maar niet mijn moeder Elsa, die bleef trouw liggen; als een standbeeld, zei het vrouwtje. Niemand van ons begreep waarom ze niet wilde opstaan, ze lag daar zo raar; helemaal languit, en ze rook ook anders. Ik heb zelf ook gesnuffeld; niet zoals ze normaal rook.

Eerst vonden we het allemaal niet zo erg; een dag zonder standje van Oma, maar toen werden de kleintjes baldadig; gingen op 4 pootjes springen om haar uit te dagen, maar ook dat werkte niet.

Wij groten kregen het door; Oma-Annabelle GING niet meer opstaan, het vrouwtje maakte ook rare geluiden en liet water vallen; mensentranen. Dat kennen wij katten niet, ténzij we erg ziek zijn en natte ogen hebben. Oma-Annabelle heeft daar gelegen totdat we allemaal weggingen, het vrouwtje heeft toen mijn moeder ook weggehaald en geknuffeld. Weer met die mensentranen. Het baasje heeft samen met het vrouwtje Oma-Annabelle een plekje valkbij ons gegeven in de grond, met een windmolen erop, iets dat we elke dag opnieuw kunnen bewonderen en er een tik tegenaan kunnen geven. Een nagedachtenis aan Oma Annabelle; een wasbeurt of tik als we niet lief tegen haar waren of niet luisterden.

Het is nu moeiljk voor ons; eerst wilde niemand echt eten; Oma-Annabelle ging namelijk altijd als eerste eten, maar na wat lekkere hapjs van het vrouwtje en véél geknuffel lijkt alles weer een beetje als vroeger. Ik zelf zit te denken hoe het was en wat Oma-Annabelle me ’s nachts allemaal vertelde als zij en ik samen waren als 2 ‘jeweetwel’ Ragdolls; veel verhalen van mijn 15 jaar oude Oma; Oh wat mis ik haar.

Zou het vrouwtje nu ook willen uittypen wat IK Elmo haar allemaal heb verteld? Ik hoop het en geef haar kopjes, misschien dat het helpt en anders is het ALTIJD wel érgens goed voor, nietwaar?

Met een verdrietig katerhart; een knuffel voor jullie ALLEMAAL van Annabelle. Slaap zacht oma, met veel mooie dromen.

Elmo