En TOEN was er SNEEUW!
Alsof u dat gemist zou kunnen hebben; échte sneeuw,eerst nog voorzichtig, met wat fijne jachtsneeuw (niet te verwarren met “op jacht……naar muizen”) maar dat is sneeuw die door de wind wordt opgejaagd zegt het vrouwtje, (dus tóch een beetje zoals muizen dacht ik toen) Enfin, daarna kwam de ECHTE sneeuw; sjonge sjonge; dikke muizenvlokken uit de hemel tot een hele berg overal om het huis; eerst wel leuk; proberen de vlokjes te pakken; maar er doorhéén lopen……u begrijpt het al; NIET leuk, brrr. wat = dát koud lieve mensen!
Ik ben blij dat Oma Annabelle daar geen last meer van had, haar grafje lag helemaal onder de sneeuw; alleen het katten-beeldje op haar grafje stak nog met het kopje boven de sneeuw uit!
En dat dan NAAST de al boven de grond uitgekomen bolletjes van voorjaarskrokussen……..Alleen de sneeuwklokjes hadden geen last van die witte deken; die staken hun klokjes er boven uit!
(het vrouwtje typt het morgen wel uit; ze slaapt al)
Op de ijsbaan naast ons huis schalde muziek en branden alle gekleurde lampen, de kinderen joelden het uit van plezier, ouders stonden grotendeels langs de kant om hun gevallen kittens weer op te rapen; wat LIJKEN mensen toch op ons katten; altijd weer zorgzaam en tevreden als hun kinderen tevreden zijn! We zaten allemaal op de vensterbank op onze kussentjes en uiteráárd; MET de verwarming daaronder aan, naar dit hele spektakel te kijken.
Toen de lampen uitgingen, en de muziek stopte zijn wij naar onze manden en de lege bedsteden van de de kinderen van de vrouw vertrokken, ook bij hun zijn de kinderen het huis uit, wel vreemd vind ik dat er dan geen NIEUWE kitten-kinderen komen…….de vrouw noemt dat kléinkinderen, maar gelukkig liggen die niet in de 3 bedstedes; maar in een klein bedje; net een kattemand, en IK Elmo kan het weten; ik heb het bedje uitgeprobeerd; zéér confortabel kan ik u zeggen, alleen jammer dat het vrouwtje me er uit zette; “Foei Elmo”, onbegrijpelijk, maar ik heb netjes geluisterd, en lig nu
de voeten van het vrouwtje te verwarmen onder luid gespin.
Lieve mensen; tot de volgende column; wanneer het zonnetje ons weer kan verwarmen!
Elmo.
(het vrouwtje typt het morgen wel uit; ze slaapt al)